Solliciteren met een handicap: dit is het verhaal van Noortje (gastblog).

Solliciteren kan een uitdagend proces zijn. En wanneer je een handicap hebt, kunnen er nog meer obstakels op je pad komen. Discriminatie en onwetendheid over de mogelijkheden van mensen met een handicap kunnen het sollicitatieproces bemoeilijken. Toch zijn er manieren om het sollicitatieproces aan te gaan en er een succesvolle sollicitatie van te maken. Noortje is ervaringsdeskundige en vertelt hier graag meer over in dit blog.

Een handicap hoeft geen belemmering te zijn bij het vinden van werk. Werkgevers zijn verplicht om redelijke aanpassingen te bieden aan werknemers met een handicap. Zodat zij hun werk goed kunnen uitvoeren. Dit betekent dat als je een handicap hebt, je niet minder geschikt bent voor een baan dan iemand zonder handicap.

Mijn sollicitatie-ervaringen

Toen ik in 2018 solliciteerde naar een stage voor mijn opleiding Juridische dienstverlening kreeg ik met vooroordelen te maken. Ik zou onder andere meer begeleiding nodig hebben dan andere studenten, maar ik heb niet meer begeleiding nodig. Ik heb alleen hulp nodig met deuren openen en ik moet goed op mijn werkplek kunnen komen. Het is ook vaak voorgekomen dat ik helemaal geen reactie ontving op mijn sollicitaties.

Ik ben ook bij een aantal bedrijven op gesprek geweest, bij één bedrijf verliep het gesprek helemaal prima. Na een week in spanning wachten, kreeg ik te horen dat ik afgewezen was. Want ik zou niet in de bedrijfscultuur passen. Ik had toen het sterke vermoeden dat het om mijn handicap ging. Het gesprek was verder positief en ik dacht dat de werkgever het ook helemaal zag zitten. Daarna heb ik nog een gesprek gehad bij een ander bedrijf. Dit sollicitatiegesprek was erg vervelend. Er werd gezegd dat mijn Nederlands niet goed was in de sollicitatiebrief. Er stonden teveel komma's in volgens degene die bij het gesprek aanwezig was. Bij thuiskomst heb ik deze komma’s geteld en er stonden er drie in op de juiste plaats. Ik heb het vermoeden dat het ook hier weer om mijn rolstoel ging. De vrouw met wie ik het gesprek had, gaf mij bij binnenkomst ook een hele slappe hand. En keek enorm verbaasd toen ik aankwam bij het gesprek.

Ik denk dat bedrijven dit niet eerlijk durven te zeggen, omdat ze bang zijn om beschuldigd te worden van discriminatie. Uiteindelijk heb ik wel een stageplaats gekregen bij de Politie. Achteraf kreeg ik daar het idee dat zij mij aannamen uit medelijden. Ze hadden weinig werk voor mij en moesten vaak nog bedenken wat voor werk ze mij konden geven.

Inclusiviteit als criterium

Van deze ervaringen heb ik wel het een en ander geleerd. Bijvoorbeeld dat het aangeven van je handicap in je sollicitatiebrief niet altijd een goed idee is. Mensen denken dan sneller vanuit vooroordelen en dat maakt het solliciteren gelijk wat lastiger. Ik heb wel in mijn curriculum vitae een aantal linkjes opgenomen met wat ik gedaan heb in de strijd voor gelijke rechten voor mensen met een handicap.

Bij vacatures let ik op of ik thuis kan werken. Want reizen is voor mij vermoeiend. Ook kijk ik altijd of de organisatie inclusief is. En of er ook daadwerkelijk ruimte is voor mensen met een arbeidshandicap. Zo laat je als organisatie zien dat je ons ziet en dat wij er ook toedoen.

Gelijke behandeling

Het is belangrijk om te weten dat je het recht hebt op redelijke aanpassingen tijdens het sollicitatieproces. Bijvoorbeeld of het gesprek op een toegankelijke locatie kan plaatsvinden. Of om een tolk of gebarentolk in te schakelen als je doof of slechthorend bent. Deze aanpassingen kunnen het verschil maken bij het succesvol uitvoeren van het sollicitatieproces.

Tijdens het sollicitatiegesprek is het belangrijk dat de werkgever vraagt wat de sollicitant nodig heeft. Dus ook wat er nodig is om het werk goed te kunnen uitvoeren. Ik adviseer werkgevers om zich goed in te lezen in de regelingen. Specifiek als het gaat over mensen met een arbeidshandicap. Om het makkelijker voor ze te maken en ze te helpen. Denk aan het inzetten van een aangepaste stoel. Of spraak naar tekst software. En ga zo maar door. Dit soort dingen kunnen aangevraagd worden door de werknemer zelf via de website van het UWV.

Daarnaast zijn er ook allerlei regelingen om het salaris van een werknemer aan te vullen tot het sociaal minimum als een werknemer dit niet zelfstandig kan verdienen. Dit zijn onder andere loonkostensubsidie en loondispensatie. Onder welke regeling een werknemer valt, is afhankelijk van de soort uitkering. Voor deze regelingen ben ik al lange tijd aan het strijden. Ik vind dat mensen die niet zelfstandig het wettelijk minimumloon kunnen verdienen, aangevuld moeten worden. Tot 100% van het wettelijk minimumloon. Niet 70%, want ook zij hebben immers recht op een volwaardig leven zonder armoede.

Noortje van Lith (1996) strijdt al enige tijd voor gelijke rechten van mensen met een handicap. Volg haar voor dit en meer via Twitter en Instagram (@LithNoortje).

Vind jij inclusief taalgebruik ook zo belangrijk?

Onze tekstschrijvers staan graag voor je klaar. Schrijven, adviseren en trainen. Als het gaat om teksten binnen arbeidsmarktcommunicatie doen we bij Voor Tekst niets liever. Dus ook voor jou. Graag zelfs. Neem contact met ons op via onderstaande button. Dan kijken we samen welke diensten passen bij jouw arbeidsmarktvraag.